- иқтидор
- [اقتدار]а. қудрат, тавоноӣ; иқтидори истеҳсолӣ қобилияти дар шароити комилан ба кор андохтани корхона ва воҳидҳои дигари истеҳсолот маҳсулот тавлид кардан, имконияти истеҳсолӣ; иқтидори ҳарбӣ қудрати ҷангӣ, қобилият ва тобоварӣ дар ҷанг; иқтидор доштан соҳиби қудрат будан, дар иҷрои коре ба тавоноии ҳаматарафа соҳиб будан; ба қабзаи иқтидор даровардан ба дасти худ гирифтан, ба итоати худ даровардан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.